دانلود قسمت 6 ششم سریال ازازیل

دانلود سریال ازازیل قسمت پنجم با لینک مستقیم

دانلود قسمت 5 سریال ازازیل با کیفیت عالی 1080p

نقد و بررسی سریال ازازیل، ساخته جدید حسن فتحی، نشان می‌دهد که این سریال با ورود به ژانر وحشت، جسارتی تازه را در شبکه نمایش خانگی به نمایش گذاشته است، اما ضعف‌هایی مانند کلیشه‌های تکراری و عدم انتقال حس ترس، مورد انتقاد منتقدان قرار گرفته است.

 به نقل از همشهری آنلاین؛ سریال « ازازیل » پس از حواشی فراوان کمپین تبلیغاتی خود منتشر شد، اما قسمت اول آن نتوانست به‌طور کامل نظر مخاطبان و منتقدان را جلب کند. این سومین ساخته حسن فتحی برای شبکه نمایش خانگی است که برخلاف دو سریال موفق دیگرش، «شهرزاد» و «جیران»، این بار در ژانر وحشت ساخته شده است. ژانری که در ایران کمتر تجربه شده و ریسک زیادی برای موفقیت دارد.

نکات مثبت و منفی سریال ازازیل

یکی از نقاط قوت «ازازیل»، فضاسازی متفاوت و تلاش برای ایجاد حس ترس است. در برخی لحظات سریال، مخاطب واقعاً دچار استرس و دلهره می‌شود. بازی‌های روان بازیگرانی همچون بابک حمیدیان و پریناز ایزدیار نیز از دیگر نکات مثبت سریال است. با این حال، گریم و لباس شخصیت‌ها گاهی غیرحرفه‌ای و حتی اغراق‌شده به نظر می‌رسد. به‌عنوان مثال، گریم شخصیت مرجان و لباس بابک حمیدیان باسمه‌ای و کلیشه‌ای ارزیابی شده است.

یکی دیگر از ایرادهای مطرح‌شده در نقد و بررسی سریال ازازیل، استفاده افراطی از جلوه‌های صوتی برای ایجاد حس وحشت است. به عقیده منتقدان، این رویکرد باعث شده صحنه‌ها به‌جای تأثیرگذاری عمیق، سطحی و گذرا به نظر برسند. همچنین تکرار برخی عناصر ترسناک مانند عروسک مرموز سریال، جذابیت و ابهام اولیه را از بین می‌برد.

تحلیل روایت و ساختار سریال ازازیل

یکی از مشکلات اصلی «ازازیل»، آشفتگی روایت در قسمت اول است. سریال چند داستان را به‌طور همزمان پیش می‌برد که باعث سردرگمی مخاطب می‌شود. علاوه بر این، تدوین ناهماهنگ و نبود استوری‌بورد در ساخت سریال، حس آشفتگی بیشتری به مخاطب القا می‌کند. یکی از منتقدان در این باره می‌گوید: «نبود استوری‌بورد پیش از تولید و بداهه‌سازی‌های زیاد باعث شده سریال فضا و جهانی آشفته را به تصویر بکشد.»

ازازیل و آشفتگی روایی

عروسک‌ها که از دیرباز در آیین‌های جادویی و خرافات حضور داشته‌اند، یکی از المان‌های اصلی وحشت در این فیلم روایت می‌شوند، اما هنوز مشخص نیست که آیا نیرویی ماورایی در پس حضور آنها وجود دارد یا صرفاً عنصری ظاهری برای ایجاد ترس‌اند. همچنین ریشه‌هایی در وحشت بومی و داستان‌های ترسناک فولکلور با اشاره به برخی مناطق جنوبی کشور دیده می‌شود، اما تاکنون به شکلی مشخص وارد این فضا در فلش‌بک نشده است. بخش‌هایی از جن‌زدگی نیز در قسمت‌های ابتدایی سریال بود که بازهم پرداخت مشخصی نداشته است.

حتی نوشتن درباره این حجم از نشانه‌ها و عناصر وحشت آفرین در کنار هم، متن را دچار آشفتگی می‌کند، چه برسد به اینکه همه آنها در سریال به نمایش گذاشته شوند. استفاده از تمام این المان‌ها در کنار هم که تنها به اشاره می‌مانند بیشتر به آشفتگی روایی اثر دامن زده است.

گویی کارگردان، چون نمی‌دانسته از کدامشان به شکلی حرفه‌ای استفاده کند تا در یک خط داستانی وحشتش را گسترش دهد، تمام آنچه می‌توانسته وارد داستان خود کرده است. برای مثال در همان قسمت اول با حجم زیادی از سوالات و خطوط داستانی مواجه می‌شویم:

«مشکلات زن و شوهر، زن همسایه‌ی مرموز، گذشته کاراکتر پلیس، مفقود شدن زنان و…»

این تنوع موضوعی اگرچه می‌تواند برای مخاطب جذاب باشد، اما عدم تمرکز و شتاب زدگی در روایت باعث می‌شود که هر کدام از این خطوط به شکلی سطحی مطرح شوند.

نقاط مثبت سریال ازازیل

در همان قسمت‌های ابتدایی یکی از نقاط مثبت سریال درگیر کردن افراد ساکن در در یک مجتمع مسکونی بود. این رویکرد در آثار وحشت می‌تواند جذابیت زیادی به داستان ببخشد افرادی با نقطه نظرات متفاوت و نقاب‌هایی که بر چهره دارند، تفاوت رفتاریشان در شرایط حساس و گره‌های داستانی جذابی که می‌توانند بسازند و واکنش‌های متنوع آنها به امر وحشت‌آفرین.

اما در قسمت‌های بعدی تمامشان به حاشیه رفته و گویی اصلا از ابتدا به مخاطب معرفی نشده‌اند. آنها فراموش می‌شوند و شخصیت‌های اصلی بار پیچیدگی‌های رفتاری را به دوش می‌کشند این مسئله زمینه‌ساز عجیب‌تر شدن درک کاراکتر‌های اصلی و دورتر شدن امر همذات‌پنداری است.

موسیقی هم، چون نابجا استفاده می‌شود به گونه‌ای ناهماهنگ و تحمیلی است. البته در مقابل، برخی عناصر بصری مانند نقاشی‌های روی دیوار که مملو از چهره‌هایی محو و مرموزند به درستی انتخاب شده‌اند که مناسب با فضای داستانی هستند و در کنار پرسش بزرگ روایت که این شخص مرموز و خطرناک کدام یک از شخصیت‌های فیلم است قرار می‌گیرند.

ولی باز هم مشخص نیست که المان اصلی وحشت کدام یک است؟ حتی در ژانر وحشت، داستان باید منطقی درونی داشته و قوانین دنیای ماورایی به‌طور ناگهانی و بی‌دلیل تغییر نکند. درامِ سریال و روایت مشکلات زوجِ داستان در مقایسه با بخش وحشت، جذابتر از کار درآمده‌اند.

با وجود برخی تلاش‌های قابل قبول در طراحی صحنه و استفاده از المان‌های بومی، ازازیل در پرداخت جهان روایی خود دچار سردرگمی است. شخصیت پریناز ایزدیار همچنان پس از چندین قسمت در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و روابط عِلّی و معلولی داستانی پیچیده‌تر شده‌اند، اما این پیچیدگی بجای آنکه معمایی و جذاب باشد، غیر منسجم و غیرمنطقی است.